FARZANEH ART STUDIO

استودیو هنری فرزانه یک کارگاه هنری در حوزه ی محصولات سفالی به خصوص کاشی هستش که توسط لیلا فرزانه (همسر) و حسین معمارپور (شوهر) تاسیس شده است. لیلا بخش خلاقیت و تولید هنری کارگاه را اداره می‌کند، در حالی که همسرش (حسین معمارپور) سرپرستی بخش تجاری آن را برعهده دارد. او در دوران دانشگاه بعد از آشنایی با چندین شیوه هنری، به تولید محصولات سفالی به خصوص کاشی کاری روی آورد. لیلا به دنبال یافتن یک شیوه تدوین هنری جدید و در عین حال اصیل بود که در زندگی روزمره هم مورد استفاده قرار بگیرد. او شروع به آغاز به تولید لوازم سفالی روزمره با تأکید بر طرح های هنری خود نمود. نحوه‌ی ساخت کاشی سنتی ایرانی که قدمتی صد ها ساله دارد و به خاطر زیبایی آن شناخته شده است، فقط از هفت رنگ استفاده می‌ شد. لیلا با شجاعت مثال زدنی خود، با ترکیب سبک سنتی و مدرن با استفاده از رنگ های متنوع و جذاب که همچنان بر پایه عناصر سنتی ایرانی بود، سبکی جدید ابداع کرد. پس از به نمایش گذاشتن ایده ی خود در صفحه ی مجازی و گالری های خود، باز خورد بسیار خوبی گرفت. پس از آن ، مالکان املاک، طراحان و معماران به مشتریان جدی و وفادار لیلا تبدیل شدند. اینجا بود که که حسین معمارپور شغل قبلی خود را ترک کرد و در سال ۲۰۰۸ همراه با همسرش استودیو هنری فرزانه را تأسیس کردند. آشنایی با لیلا فرزانه لیلا فرزانه در سال 1351 در تهران به دنیا آمد. وی در سال 1369 وارد دانشکده حفاظت از آثار تاریخی شد و در سال 1370 مدرک لیسانس نقاشی را از دانشگاه آزاد دریافت کرد. در سال 1393 نیز مدرک کارشناسی ارشد را در رشته تحقیقات هنری از دانشگاه آزاد کسب کرد. لیلا فرزانه پس از ورود به دانشگاه و مطالعه هنر، سرآغاز به کار با سرامیک به عنوان رسانه ای برای برقراری ارتباط با جهان هنر شد. وی برای بیان ایده های هنری خود به دنبال رسانه ای مناسب بود. حس لمس کردن خاک و قسمتی از آن، احساس داخلی و جاودانه در طبیعت انسان بود که فرزانه برای خلق آثارش به آن اتکا کرد. فرهنگ و ادبیات ایران پر از اشاره ها و پیشنهاداتی است که به ارتباط بی نهایت بین انسان و خاک، چرخه خلق و بازگشت به خاک واژه می‌گویند. در واقع، این نکته الهام بخش خلق هنر زیبای لیلا فرزانه بود. وی باور داشت که روش های ساخت و ساز در طول سال ها تکامل یافته است و برای خلق فضایی برای آزمایش و نوآوری در طراحی و رنگ در آثارش، اقدام کرد. سرامیک های سنتی با ۷ رنگ تولید شده‌اند، اما فرزانه که همیشه به دنبال بیان مدرن در کارش بود، نوآوری ها در روش تولید، طراحی و استفاده از آثارش را پذیرفت. با مشاهده خلاء حضور هنر در محیط اطراف، فعالیت های خود را بر روی بازگشت کاشی به زندگی مدرن متمرکز کرد. او ابتدا با ایده ساخت سفال و ظروف کاربردی شروع کرد، سپس با ساخت کاشی ها و المان های تزئینی در معماری، اشیاء نیز به مجموعه آثارش اضافه کرد. دیدگاه هنرمند در فرهنگ ایرانی، به ویژه در شعر، می توانید به چندین ارجاع برای چرخه زندگی و ارتباط بشر با خاک و زندگی از آن نشان هاییی بیابید که در زمان دفن تبدیل به ذرات خاک و خشکیده می‌شویم و به شکل جدیدی دیگر از زندگی به وجود می‌آییم. این رویکرد فکری پایه هنری من را شکل داد. سفال در فرهنگ ایرانیان، برای هزاران سال بخشی از آن بوده است. این تکنیک ها کامل شده اند، اما او احساس می کرد که با استفاده از رنگ ها و طراحی های متفاوت، می‌توان ابعاد دیگری از هنر سفال را به وجود آورد. در روش سنتی فقط هفت رنگ وجود دارند، اما با گذر زمان من توانست پالت های بی نهایتی از رنگ ها رو ایجاد کنم. در طول فرایند طراحی او از عناصر سنتی استفاده کنم، اما به صورت مدرن، به این دلیل که می خواهد که یک نسخه جذاب از هنر را ایجاد کند که می‌تواند در زندگی روزمره امروز مورد استفاده قرار گیرد و بخشی از فضا هایی که در آن زندگی می‌کنید، باشد